Colakli 09-2016

Colakli dag 1

Vandaag is het eindelijk zover, vandaag gaan we een nieuw land ontdekken, Turkije.

Om 13.00 uur zijn we vertrokken naar Schiphol.

Na het parkeren van de auto in de parkeergarage op P3, zijn we met de bus naar vertrekhal 3 gebracht, wel vreemd, als je nagaat dat al onze eerdere vluchten altijd vanuit vertrekhal 1 zijn geweest.

Nou daar begint de leut, papieren niet in orde.

Eerst zelf inchecken, zo gezegd, zo gedaan, papieren in orde, dan zelf je bagage inchecken, je koffer in de kluis geplaatst, en de instructies opgevolgd,krijg je een sticker die om het handvat van de koffer moet, krijg je dat tering plastic achterkantje er niet af, wat een gekut.

Na hulp van een grondhoer, stewardess, is het toch goed gekomen.

Dan je melden bij de koninklijke marechaussee, vraagt die wachtmeester waar ik naar toe gaat, reageert Marjolein hierop door te zeggen, dat ik mee moet naar Turkije, ze wil mij inruilen voor twee kamelen.

De wachtmeester van de koninklijke marechaussee wenste mij in ieder geval succes.

Sinds kort is er een landingsverdrag met China.

Lopen we op de D pier, hangen daar levensgrote reklame borden met Chinese teksten, en worden er boodschappen in het Chinees omgeroepen, wel vreemd voor een eerste keer.

Na het boarden bij TUI gate D2 zijn we naar onze zitplaatsen gegaan, wij hadden comfort geboekt, en dat was toch wel very nice.

Eerste rij, niemand voor ons, en een beenruimte van ongeveer een meter, gewoon heerlijk.

Tijdens de vlucht kon je eten bestellen, Marjolein een broodje kroket een cola, en ik een maaltijd, nasi met kip en een cola, moet wel zeggen, het rundvlees in de maaltijd was lekker.

Na een vlucht van 3.5 uur zijn we geland op Antalya.

Nadar we de koffer hadden, paspoort en visa controle,nou dat was effe heftig, je wordt even aangekeken, en met gebrekkig Engels wordt er aangegeven dat je door mag lopen, met een stempel in het paspoort.

Vervolgens is ons een bus toegewezen,welke ons naar het hotel zal brengen.

We waren met 5 personen in de bus.

De rit duurde ongeveer een uur.

De chauffeur was een vriendelijke man, maar ik was niet echt bij met zijn rijstijl, of hij was moe, maakte merendeel gebruik van beide rijbanen tegelijk, en die pepernoot klapte net niet op een voor ons rijdende bestelbus.

We zijn wel heelhuids om 23.40 aangekomen in het schitterende hotel.

Snel even ingecheckt en gelijk door naar de bar om toch nog effe te kennuh suipen, omdat de bar om 00.00 uur sluit.

Onder het genot van bier en witte wijn kennis gemaakt met een stel uit Weesp en een alleenstaande man uit ik dacht Wervershoof.

Om 01.00 uur doeiiiii, in coma.

Colakli dag 2

Vandaag is het 2 September 2016.

Vandaag zijn we 29 jaar getrouwd, en wat mij betreft mogen er nog wel 29 jaar bij.

Helaas voor Marjolein begint haar trouwdag met een flinke hoofdpijn en overgeven.

Ik denk dat het komt door het ontbreken van een goed diner in het vliegtuig, in combinatie met het snelle wit wijntje bij het inchecken.

Omdat Marjolein in bed bleef, ben ik snel even gaan ontbijten.

Sodetering, zoveel vreten heb ik nog nooit gezien bij een ontbijt.

08.45 staan ze op je verzoek vlees te braden, en dan heb ik het nog niets een gehad over de 8 wanden vol met vreten.

08.46 uur het is pas 30 graden.

10.00 uur, het hotel wordt zachthandig wakker gemaakt met het kraaien van een haan, maar wel over de speakers van een geluidsinstallatie.

Het is tijd voor aquajogging, en de beats vliegen je om de oren.

Al met al, heel erg gezellig, en bovendien, 18+ dus geen krijsende kutkinderen om je heen.

10.30 Marjolein is wakker en redelijk hoofdpijn vrij.

Laten we zeker hopen dat ze deze speciale dag ook hoofdpijn vrij blijft.

Tussen de middag een lichte lunch genoten, Marjolein heeft vanwege haar hoofdpijn lichte dingen gegeten, en ik, ja sorry, schnitzels met aardappelkroketten en rijst met Hongaarse goulash.

Ohja dit bij een temperatuur van, echt waar,41 !!!!!! Graden.

Echt waar, de schimmelplekken ontstaan spontaan.

Oh my god, als dit de lunch is, wat voeren ze dan vanavond????

S`middags vanwege de warmte ons gemak gehouden.

Ineens komt er rook voorbij ons balkon, en we zitten op de bovenste etage, kamer 1506, mooi nummer (mijn verjaardag) overigens, is er brand??, er gaat geen alarm af.

Het blijkt de bbq te zijn voor het avondeten.

Tijd om te eten, de bbq ligt helemaal vol met kip en vis, onbeschrijfelijk heerlijk, bij een temperatuur van nog steeds 35 graden.

Na het eten zijn we naar onze kamer gegaan, omdat we Henry, een man uit Wervershoof helemaal zat zijn met zijn gemekker over zijn Diabetes, en zijn gestorven moeder.

Iedere keer hetzelfde verhaal wordt je heel snel meer dan zat.

Op het balkon heerlijk genoten van de zonsondergang, de onweersbui in de bergen, en de heerlijke muziek die door elkaar klonk van de verschillende hotels.

Na het kijken van BVN, Nederlandse zender voor NL,ers en Belgen, zijn we lekker gaan slapen.

Doeggies.

Colakli dag 3

Vanmorgen rond 07.15 wakker geworden, en Marjolein ook met een lach op haar gezicht.

Dat kan gelukkig maar 1ding betekenen, gelukkig hoofdpijn vrij.

Na het douchen, ook een dingetje hier hoor, allerlei knoppen om te kiezen waar het water uit komt, lekker ontbijten.

Heerlijke broodjes met kaas en ei, en een perfect smakende cappuccino.

All inclusive is natuurlijk ook de bus die ons van het hotel, naar het prive strand bracht aan de Middellandse zee.

Gewoon je eigen ligstoelen, gewoon omdat het kan.

Helaas was onze medicijnman ook daar aanwezig.

Die paardelul, waarvan ik denk dat hij nog niet eens en EHBO diploma heeft, zou Marjolein ff vertellen, dat ze scheef staat en vol met vocht zou zitten, maar geen probleem, voor een speciale prijs van 50 euro zou hij het wel ff oplossen.

Ook mijn Leukemie zou hij wel ff met een juiste massage oplossen, dumpen die mafkees!!!

Tijd om de zee in te gaan, en sow, die was heerlijk warm.

All inclusive was het toch,inderdaad, dus om 13.00 tijd om te lunchen, in de dependance van de hotelkeuken aan het strand, helemaal geweldig, heerlijk warm gegeten.

Vervolgens teruggegaan naar het hotel, om overal het zand uit te spoelen onder de douche.

15.30 zitten genieten van een fikse onweersbui in de bergen met veel inslagen.

Rond 17.30 uur tijd om te gaan eten, inmiddels heeft het slechte weer ons bereikt, en regent het.

Iedereen gaat binnen eten, zodat alle plaatsen bezet zijn, conclusie, buiten eten in de regen en vlagerige harde wind, wel apart.

Inmiddels hebben we ontdekt dat het gratis Wi-Fi van het buur hotel veel sterker is, dus zitten we lekker te internetten op kosten van de buren.

S’avonds nog even zitten internetten in de lounch, en vervolgens vroeg terug naar de kamer om te voorkomen dat onze was, welke buiten hing, zou wegwaaien.

Lekker op tijd slapen

Colakli dag 4

Vanmorgen wakker geworden na een heerlijke en goede nachtrust.

Zoals doen gebruikelijk na het ochtend ritueel ontbijten.

Uiteraard weer een zeer voortreffelijk ontbijt.

Bij terugkomst op de kamer leuk verrast door de schoonmaak dame.

Ze had met een aantal badhanddoeken en kunstbloemen 2 elkaar zoenende zwanen gevouwen, zeer leuk om te zien.

Vandaag een echte off day, gewoon helemaal niets doen.

Alleen de gehele dag goed gaar sudderen aan het zwembad.

Tegen half zes naar de kamer gegaan om even bij te komen en klaarmaken voor diner.

Het is niet toegestaan om in zwemkleding in het restaurant te komen eten.

Na het eten zijn we naar de bazar gegaan.

Een van de standhouders probeerde Marjolein een nep luggie te verkopen voor 30 euro.

Humor, Marjolein zou Marjolein niet zijn, als ze niets afpingelt, uiteindelijk is ze gezakt naar 15 euro, en Marjolein heeft het uiteindelijk niet gekocht.

Maar goed ook, na 10 minuten was de geur weer verdwenen.

Vervolgens heeft ze met veel korting een Rolex en een damesmerk horloge gescoord.

Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een specifiek spiegeltje voor onze schoondochter.

Willen we de prijs weten, roepen we iemand bij ons, en wat blijkt, de man spreekt vloeiend Nederlands.

Mijnheer heeft een leerwinkel in Tilburg.

Na nog wat winkels bezocht te hebben, zijn we de lange reis naar het hotel gestart, toch zeker 7 minuten lopen.

Na nog wat in de lounch gedronken te hebben, truste!!!

Colakli dag 5

Goeiesmorrugus.

Vandaag weer een lekkere luie dag,het wordt een kort verhaal.

Na het wakker worden, het ochtendritueel, pissen, paffen en aankleden

Vervolgens naar de snekkeet, om ons oud hollands vol te stouwen met tal van lekkere dingen.

Soms is de keuze moeilijk, het restaurant heeft 8 wanden!!!! met eten.

Na weer een ochtend met keuzes maken, toch wat te eten gevonden.

Na het eten terug naar de kamer gegaan om om te kleden, en naar het zwembad te gaan om 09.00 uur bij een temperatuur van alweer 32 graden.

Naast ons ligt een ouder paar, net zoals ons, bijna bejaard, en ook de nodige medische problemen achter de rug,kunnen we goed mee overweg.

Rond 12.00 uur weer op weg naar de voertrog.

Zo rond 13.00 uur is het 38 graden, en mijn zweetkraan gaat volledig open.

Het zweet loopt echt onafgebroken van mijn hoofd af, nog nooit meegemaakt.

Op een gegeven moment komt er een man in een wit uniform op mij afgelopen en vraagt in het Duits, of hij mijn leesbril mag bekijken, en ik stem toe.

Met zn 4en kijken we in spanning toe wat hij wil.

Hij verteld dat hij het een mooi montuur vindt, en met name de kleuren.

Vervolgens pakt hij een doosje uit zijn zak, haalt er een spray uit en gaat de glazen schoonmaken.

Hij blijkt van de hotel opticien te zijn.

Tevens vervangt hij de neusvleugels van de bril van Marjolein.

Haar bril zit vervolgens voor geen meter, maar toch.

Waar vindt je deze service!!!! fantastisch, heb er geen woorden voor.

Rond 17.45 naar de kamer gegaan om om te kleden voor het eten.

De avond rustig door gebracht, hier en daar nog wat gefilmd, en op het balkon gekeken naar weer een fantastische avond, georganiseerd door het animatie team van het hotel, nou niet dus.

Diepcoma tijd……

Colakli dag 6

Vandaag alweer de laatste dag

06.45 wakker, jesus wat moet ik nodig schijten.

Tevens een smaak in m’n bek, alsof ik een zwerm dooie vogels heb opgevreten.

Dit komt waarschijnlijk omdat ik gisteren avond bewust de balkondeur dicht en op slot heb gedaan.

Gisteren zijn er nieuwe gasten naast ons gekomen.

Brabantse homos jonguh!!!.

Een van die jongens, is best een aardige vent, maar zijn vriendje had echt een criepie uitstraling op mij, echt eng.

Voor mij een voorgevoel om de balkondeur te sluiten.

Bij het eerste gesprek ging hij er echt voor staan, dat ik kon zien dat hij geheel naakt was, met alleen een handdoek laag dichtgeknoopt op zijn onderbuik.

08.00 uur tijd voor pissuh,paffuh en aankleden voor een excursie naar de voertrog.

Na de lunch nog even in de lounch gezeten en om 13.20 de bus is.

Na een uurtje in een warme tjok volle bus aangekomen op Antalya airport.

Uit veiligheid, bij de ingang direct door de scanner.

Doorlopen om de koffer af te geven.

Vervolgens zelf inchecken, weer je broekriem van je kont afhalen en dergelijke.

Sow de knijter, peuken kopen, 1.80 per pakje, waar je hier 5.40 voor betaald, en voor Marjolein lekkere zeep gekocht met het restgeld.

We hadden gehoord dat er op de luchthaven geen rookzone zou zijn.

Ik heb nog nooit zo’n grote gezien.

Geen rookwalmen, en gewoon een winkel erin, waar je eten en drinken kan kopen en een wc,  hiep hiep hoera voor Turkije.

16.46 inchecken en op weg naar, jawel Rhodos, toch nog in Griekenland geweest.

Tijdens het veiligheids verhaaltje is het mij gelukt, samen met een andere passagier, om de stewardess uit haar rol te krijgen.

Op een gegeven moment kon ze haar lachen niet meer onder controle houden, en lag ze in een redelijke deuk.

Rond 18.00 uur geland op Rhodos, passagiers wisselen, en bijtanken, zou 10 minuten duren, duurde 80 minuten, dus zitten we langer dan 4 uur in het vliegtuig, dus vergoeding voor een maaltijd, ben benieuwd of we die ook krijgen.

Ik heb het uiteindelijk maar niet gevraagd.

Na het opstijgen op Rhodos weer het veiligheids verhaaltje, helaas de stewardess was op scherp en lukte het geen tweede keer.

Op weg naar Schiphol met een vrij grote Boeing.

Mijn god wat een kutstoelen, er zit geen kontbedekking in, je zit gelijk met je gat op een staal frame.

Tevens werkt het touchscreen van het scherm ook niet, dus geen spelletje doen.

Na 86 keer wisselen van positie op die klote stoel, geland op Schiphol, 5 minuten wachten ivm verkeer van rechts, eerst moesten er 2 vliegtuigen van de pier/gate weg, voordat wij naar de gate konden.

Sow hehe, eindelijk aan de pier, een einde van een lange vlucht.

Nou dat dachten we dus van niet, er moest zonodig iemand twee rijen achter ons tijdens het landen onwel worden.

Eenmaal aan de gate, de mededeling, dat we moesten blijven zitten, ivm de aankomst van een medisch team.

Na een poosje wachten komen er 2 leden van de koninklijke marechaussee aan met een defilibrator aan, omdat de ambulance nog onderweg is.

Wel vreemd, omdat een vliegtuig zich moet aanmelden bij de verkeerstoren en gelijk een medisch alam kan aanmelden.

Na een aantal minuten was het medisch team in het vliegtuig, en vrij snel kregen de passagiers de mededeling dat we het vliegtuig mochten verlaten.

Door de vertraging, was de koffer al op de band.

Fok, een lange rij bij de paspoort controle, hehe eindelijk aan de beurt, geef mijn paspoort af, die marechaussee kijkt minder dan 1 seconde, en geeft hem weer terug.

Wow wat een strenge controle.

Zoals al gemeld, de koffer was er al.

In Turkije hebben we valse merkartikelen gekocht, en nu naar de douane, toch spannend.

Bij de douane aangekomen, wat een pech, douane weg!!!!

Konden zo doorlopen, mag wel zeggen NL is goed beveiligd.

Naar de pendelbus voor P3, stond al klaar, en binnen 15 minuten waren we bij de auto.

50 minuten later, home sweet home!!!

Hopen dat het snel Maart 2017 wordt, tijd om op vakantie te gaan.