Cascais 2017 dag 1
28 juni 2017 - Cascais, Portugal
Dinsdag 27-06-2017, 01.45 uur, het is aardedonker, en ik ben aan het werk, de ene helft van de vogels liggen nog op een oor, en de andere helft lacht mij uit.
Maar ja, de koffers in de auto doen, is wel leuk.
Na 50 weken werken, eindelijk naar huis.
Over de reis naar Schiphol, en het parkeren is weinig te melden.
Maar dan... de transfer bus naar de vertrekhal.
Waarom heeft deze bus bagagerekken.....precies om de rolkoffers gewoon in het looppad te zetten, zodat je in een keer wordt omgebouwd tot levende bowlingkegels.
Die rolkoffers worden gelanceerd, als de bus vertrekt of een bocht neemt.
Wat een stelletje droeftoeters.
We zijn, zoals altijd na het inchecken even wat wezen eten, en daarna in het vliegtuig gestapt.
We zijn precies op tijd vertrokken, en met een kwartier vertraging aangekomen op Lissabon, ten gevolge van een stevige tegenwind.
In tegenstelling tot vorig jaar vertrokken we om 06.15 uur, ipv 07.00 uur, en helaas hebben we hier geen voordeel uit kunnen halen, op dat de andere personen die ook onze transfer bus hadden, lang op zich lieten wachten.
Eindelijk konden we vertrekken, maar volgens mij zaten we nog steeds in het vliegtuig, die gozer vloog met dik 140 over de snelweg.
De aankomst bij hotel Cidadela was warm, mede door de bekende receptioniste, altijd aardig.
Echter had ze nu een mindere leuke boodschap , geen bovenste verdieping, maar de 3e, en dus geen zeezicht, wel geboekt.
Daar aangekomen, geen zeezicht, de balkondeur zat muurvast, en geen koelkast voor mijn medicijnen.
Wat nu.......geen probleem, ik heb ff mijn regelbitch er op af gestuurd, en dan komt het goed.
En het kwam goed.....nieuwe kamer op de 4e etage, met zeezicht, een koelkast, en een werkende balkondeur, dus tevredenheid alom.
Vervolgens, naar John Bull om ff te snekken, heerlijke Picka Pau met brood een biertjuh.
Onderweg terug even de boodschappen gedaan bezoekje gebracht aan Loja Maria, en een ijsje wezen eten bij de mooiste en schoonste ijssalon die ik ken, Santini, en verder rustig aan gedaan,savonds een broodje op de hotelkamer gegeten, en om ongeveer 19.30 / 20.00 uur deze wereld in comateuze toestand verlaten tot de volgende dag 07.30 uur.
Maar ja, de koffers in de auto doen, is wel leuk.
Na 50 weken werken, eindelijk naar huis.
Over de reis naar Schiphol, en het parkeren is weinig te melden.
Maar dan... de transfer bus naar de vertrekhal.
Waarom heeft deze bus bagagerekken.....precies om de rolkoffers gewoon in het looppad te zetten, zodat je in een keer wordt omgebouwd tot levende bowlingkegels.
Die rolkoffers worden gelanceerd, als de bus vertrekt of een bocht neemt.
Wat een stelletje droeftoeters.
We zijn, zoals altijd na het inchecken even wat wezen eten, en daarna in het vliegtuig gestapt.
We zijn precies op tijd vertrokken, en met een kwartier vertraging aangekomen op Lissabon, ten gevolge van een stevige tegenwind.
In tegenstelling tot vorig jaar vertrokken we om 06.15 uur, ipv 07.00 uur, en helaas hebben we hier geen voordeel uit kunnen halen, op dat de andere personen die ook onze transfer bus hadden, lang op zich lieten wachten.
Eindelijk konden we vertrekken, maar volgens mij zaten we nog steeds in het vliegtuig, die gozer vloog met dik 140 over de snelweg.
De aankomst bij hotel Cidadela was warm, mede door de bekende receptioniste, altijd aardig.
Echter had ze nu een mindere leuke boodschap , geen bovenste verdieping, maar de 3e, en dus geen zeezicht, wel geboekt.
Daar aangekomen, geen zeezicht, de balkondeur zat muurvast, en geen koelkast voor mijn medicijnen.
Wat nu.......geen probleem, ik heb ff mijn regelbitch er op af gestuurd, en dan komt het goed.
En het kwam goed.....nieuwe kamer op de 4e etage, met zeezicht, een koelkast, en een werkende balkondeur, dus tevredenheid alom.
Vervolgens, naar John Bull om ff te snekken, heerlijke Picka Pau met brood een biertjuh.
Onderweg terug even de boodschappen gedaan bezoekje gebracht aan Loja Maria, en een ijsje wezen eten bij de mooiste en schoonste ijssalon die ik ken, Santini, en verder rustig aan gedaan,savonds een broodje op de hotelkamer gegeten, en om ongeveer 19.30 / 20.00 uur deze wereld in comateuze toestand verlaten tot de volgende dag 07.30 uur.
